Władysława Wielińska

  Po raz kolejny z Michałem z Domu Echa/Echo Lodge mogliśmy się przekonać, że dawni tłumacze, choćby ze znacznym dorobkiem translatorskim obejmującym popularne ówcześnie tytuły, pozostają w cieniu autora, a ich życie w dużym stopniu jest nam, z perspektywy czasu, nieznane. A jednak ci twórcy zasługują w pełni na uwagę, swoiste "wskrzeszenie", zebranie z rozsypanych kawałków obrazu ich życia i aktywności zawodowej. Ich praca była wkładem w polskie czytelnictwo, a w wielu przypadkach utrwaliła w sposób wielopokoleniowy pewne postaci literackie... 

   Przedwojennych tłumaczy prozy Maud było siedmioro: R. Bernsteinowa, Janina Zawisza-Krasucka, Maria Rafałowicz-Radwanowa, Marceli Tarnowski/Andrzej Magórski, Stefan Fedyński, Karol Borawski/Karol Bobrzynowski oraz Władysława Wielińska. O poszukiwaniach wątków biograficznych pierwszej czwórki czytelnicy Domu Echa/Echo Lodge i Pokrewnych dusz mogli przeczytać na łamach blogów już jakiś czas temu. Teraz nadeszła kolej na Władysławę Wielińską. 

   Tłumaczka ta, podobnie jak Marceli Tarnowski, Stefan Fedyński i Karol Borawski, jest autorką przekładu tylko jednej powieści Maud. W roku 1936 nakładem Wydawnictwa Przeworskiego ukazała się w jej tłumaczeniu Kilmeny of the Orchard - Dziewczę z sadu. Przekład Wielińskiej doczekał się wznowienia w dwóch wydawnictwach dopiero na przełomie lat 1989/1990, gdyż w czasach PRL książka trafiła na indeks.

Egzemplarz w miękkiej, kartonowej oprawie z obwolutą ze skrzydełkami;

w sprzedaży dostępne były również egzemplarze w oprawie płóciennej.

Strona tytułowa Dziewczęcia z sadu.

   Władysława Wielińska jest, według naszych wyliczeń, autorką w sumie dwudziestu jeden dwóch przekładów (przynajmniej tych potwierdzonych):

1927	Klechdy skandynawskie		E. Wende
1928	Dziecko szpieg: wybór nowel francuskich	Alfons Daudet	Skład Główny „Dom Książki Polskiej”
1929	W noc wigilijną: (opowieści gwiazdkowe)		s.n.
1929	Hultajska trójka		Skład Główny „Dom Książki Polskiej”
1929	O psotach kuma zająca	Joe Chandler-Harris	Dom Książki Polskiej
1930	Rusałka Jeziora Como	Olga Visentini	s.n.
1931	Rycerska krew	Juljana Horatia Ewing	Skład Główny „Dom Książki Polskiej”
1932	Murzyniątko	Olga Visentini	Polska Zjednoczona
1933	Tartaren w Alpach	Alfons Daudet	s.n.
1933	Piękna Niwernianka. Dzieje starej berlinki i jej załogi	Alfons Daudet	Skład Główny „Księgarni Nowości”
1933	Słowiczek	Olga Visentini	J. Przeworski
1933	Szkolne lata Toma Brown'a: powieść dla młodzieży	Thomas Hughes	J. Przeworski
1934	Zwycięstwo nart	Olga Visentini	Bracia Drapczyńscy
1935	Co Kasia robiła w szkole	Suzanne Coolidge	Skład "Zjednoczeni Drukarze"
1936	Dziewczę z sadu	Lucy Maud Montgomery	J. Przeworski
1937	Wyprawa w Himalaje: przygody młodych podróżników	Mayne Reid	Nowe Wydawnictwo
1937	Bohaterowie morza	Robert M. Ballantyne	Nowe Wydawnictwo
1937	Pod białymi żaglami: przygody trzech marynarzy	William Kingston	Nowe Wydawnictwo
1938	Czerwonoskóry przyjaciel	Robert M. Ballantyne	Nowe Wydawnictwo
1939	Korzeń mandragory	Marta Ostenso	Instytut Wydawniczy "Plan"
1948	Zatrute źródło	Rosamond Lehmann	Trzaska, Evert, Michalski

1931

Z dziennika małej księżniczki

Helena Potocka

Skład Główny „Dom Książki Polskiej”

Powyższe zestawienie wskazuje, że tłumaczyła z angielskiego, francuskiego i włoskiego.

Inne książki tłumaczone przez Władysławę Wielińską;
wiele z nich ukazało się w seriach: Biblioteka Książek Błękitnych
i Biblioteka Książek Różowych.

    Władysława Wielińska, poza tłumaczeniem książek, zajmowała się także pisaniem artykułów krajoznawczych i popularno-naukowych, które ukazały się w latach 30. w Płomyku. W swoich poszukiwaniach natknęliśmy się na takie tytuły, jak:

• Gdańsk
• Z Konga belgijskiego
• Na Sudanie
• Rolnictwo w Egipcie
• Zabytki sztuki egipskiej

   Jest także autorką opracowania o literaturze polskiej dla młodzieży. W pisemku Mały Polak w Niemczech ukazała się tłumaczona przez nią z włoskiego powiastka:

   Niestety, nie udało się ustalić żadnych faktów związanych z życiem osobistym Władysławy Wielińskiej - poza jednym śladem. W numerze Płomyka, w którym ukazał się artykuł o zabytkach Egiptu, umieszczono stosowne fotografie. Zdjęcia prezentowane w piśmie zwykle miały odpowiednią adnotację o autorze czy nazwie agencji, z której je otrzymano. We wspomnianym artykule, na jednej z fotografii, ale bez podobnej adnotacji, ujrzymy kobietę stojącą na tle świątynnego sfinksa - z dużym prawdopodobieństwem jest to autorka tego artykułu - nasza tłumaczka Dziewczęcia z Sadu...

• CBN Polona
• Biblioteka Cyfrowa UMCS
• Chełmska Biblioteka Cyfrowa
• books.google.pl
• i inne...