Ania śpiewająco

   25 września 2015 w Teatrze Groteska w Krakowie odbyła się premiera spektaklu „Ania z Zielonego Wzgórza” w reżyserii Adolfa Weltscheka. Scenografię przygotowała Małgorzata Zwolińska, która jest także autorką scenariusza. W rolach głównych wystąpili: Dominika Guzek i Natalia Hodurek (Ania), Anna Sokołowska (Maryla) oraz Włodzimierz Jasiński (Mateusz).

 

Plakat promujący spektakl

 

   Pokłosiem spektaklu jest płyta z pięknymi piosenkami utrzymanymi w konwencji musicalu. Okładka płyty otrzymała szatę graficzną plakatu – Rudzielec w słynnym zielonym wydaniu! Z rozmarzonymi oczami, ale jednocześnie łobuzersko machający nogą na gałęzi jakiegoś drzewa. Do tego z jednym butem rozsznurowanym, bo pewnie roztrzepana jak zwykle Ania zapomniała o nim. Mnie ta grafika zachwyciła tak samo jak utwory. Autorem ich tekstów jest scenarzystka spektaklu – Małgorzata Zwolińska. Oprawę muzyczną do piosenek (i do samego spektaklu) stworzył Piotr Klimek – wykładowca Akademii Sztuki w Szczecinie – mieście, które stało się moim kolejnym miejscem na świecie. Te piosenki skrzą się liryzmem, humorem, optymizmem i ciepłem. Uśmiech na twarzy, wzruszenie i łzy kręcące się w kąciku oka podczas ich słuchania – gwarantowane! W moim przypadku zwłaszcza jedna niezmiennie mnie oczarowuje...

 

 

MARYLA

Czy mogłabym spokojnie żyć,

Jeśli odeślę ją teraz stąd?

 

Co jej powiem i jak wytłumaczę,

Że na nią nie czeka już nikt. 

 

Czy mogłabym z tym dalej żyć?

Czy mogłabym z tym dalej żyć? 

 

Co czułabym gdyby ktoś,

Przestawiał mnie z kąta w kąt

Tak, jak niechcianą rzecz.

Tak, jak niechcianą rzecz. 

 

Czy tego uczył mnie tata?

Czy to mówiła mi mama? 

 

O, Boże, spraw,

Bym nie musiała

W życiu swym

Wstydzić się. 

 

Czy tego uczył mnie tata?

Czy to mówiła mi mama? 

 

O, Boże, daj mi siłę,

Drogę wskaż. 

 

To dziecko dziś ze strachu drży

I patrzy smutno w dal...

Przez łzy.

Czy ktoś pokocha ją,

By nigdy już

Nie musiała się bać. 

 

Przeraża mnie

Okrutny los. 

 

Przeraża mnie

Okrutny los. 

 

Czy tego uczył mnie tata?

Czy to mówiła mi mama? 

 

O, Boże, spraw,

Bym nie musiała

W życiu swym

Wstydzić się. 

 

Czy tego uczył mnie tata?

Czy to mówiła mi mama? 

 

O, Boże, daj mi siłę,

Drogę wskaż. 

 

Co robić, nie wiem...

I chowam się za własnym cieniem. 

                                   (Małgorzata Zwolińska)

 

• http://www.groteska.pl/spektakl/ania-z-zielonego-wzgorza